Perspectief

Verslag van het bezoek van Wim en Corrie Kok aan Cali, Colombia, door Hendrik Hoeré.

In de Maand Februari 2011 kwamen Wim en Corrie naar Colombia. Wij werken in de stad Cali waar naar men zegt drie miljoen mensen wonen. Wij hebben daar in de loop van de jaren een zendingswerk opgebouwd. Ook hebben wij daar contacten met een aantal kerken en gemeenten. Wij hadden een programma samengesteld voor Wim en Corrie die kwamen  met een drietal studenten van de Bijbelschool die zij leiden en een jonge dame die van Colombiaanse afkomst is, maar al jaren in Nederland woont. 

Het werd een drukke maand met in totaal 28 diensten. We moesten daarvoor naar verschillende delen van de stad. Sommige wijken waren wat mooier en anderen waren arm en zelfs gevaarlijk. Het verkeer was niet altijd makkelijk door te komen, omdat er ook op vele plaatsen in de stad aan de wegen gewerkt werd. Daarom was het op tijd komen voor de diensten niet altijd makkelijk. Toen mijn auto kapot ging moesten we gebruik maken van taxi’s. Die zijn in Colombia niet duur, maar wel houd je je hart vast omdat er soms erg wild gereden wordt. Dat viel volgens Wim nogal mee omdat hij vaak in Azië geweest is en daar was het nog erger, vertelde hij mij.

Het viel me al snel op dat Wim en Corrie putten uit een jaren lange ervaring. Daardoor kijken ze niet vreemd op van het doen en laten in een land als Colombia. Persoonlijk heb ik erg genoten van de gesprekken die we voerden, vaak tot ‘s avonds laat als we na de diensten thuis kwamen. 

Mijn vrouw Teija en ik zijn samen verantwoordelijk voor een aantal gemeenten en we werden door Wim en Corrie bemoedigd om de gaven van de Heilige Geest opnieuw aan te wakkeren. Volgens hen raken de gaven van de Geest snel naar de achtergrond als gemeenten bezig gaan met allerlei andere aspecten van de bediening. Dat was bij ons ook het geval. 

Een van de gebeurtenissen die een grote indruk op mij maakte was het bidden met mensen in het hart van het centrum van Cali. In de meeste Zuid-Amerikaanse steden heb je ‘La Plaza Central’. Dat is een plein in het midden van de stad waar het altijd erg druk is. Wij gingen met Wim en Corrie en hun team gewapend met een aantal stoelen naar het centrum. Eenmaal bij het plein aangekomen stapte Wim op de mensen af met dé vraag of ze een demonstratie wilden zien. De eerste paar mensen zieden dat ze geen tijd hadden en liepen door. Toen er iemand was die bereid was te gaan zitten begon Wim uit te leggen dat bij vele mensen die pijn in hun rug hebben een been korter is dan het andere. Dat was ook het geval bij deze meneer. Toen Wim begon te bidden werd meteen, voor de ogen van alle toeschouwers, het kortere been langer en stopte met groeien toen het even lang was als het andere. In een mum van tijd stroomden de mensen toe en werd er bijna gevochten om op de stoel te mogen zitten en gebed te ontvangen. Niet iedereen had beenlengte verschillen, maar 100% van de mensen die dat wel hadden ervoeren dat hun benen groeide en de pijn weg was.  Vrijwel alle mensen die zeiden pijn te hebben in rug, schouders, knieën, enkels, enz., gaven direct getuigenis dat hun pijn instantelijk weg was na het gebed. We waren opgesplitst in drie kleine teams. Ieder team bevond zich op een ander hoek van het plein. De resultaten die we bij het team van Wim zagen deden zich ook voor bij de andere teams. Wim heeft op enkele momenten het gebed voor de zieken onderbroken om de mensen te vertellen dat deze kracht niet van onszelf is, maar van God. Daarna heeft hij de mensen geleid in een gebed om vergeving van zonden en redding door het kruis. 

In de velen kerken waar Wim sprak was er geen dienst gelijk, het ging steeds weer anders. Wel bad hij bijna altijd voor de zieken. In bijna alle gevallen waren er mensen die onmiddellijk ervoeren dat de pijn weg was. Ook werd de kracht van God zichtbaar door het groeien van benen en armen.

Wim noemde verschillende keren dat hij een gevoel had dat er mensen met gehoor problemen genezen zouden worden. 

Wij zijn in zoveel verschillende gemeentes en groepen geweest. Ik moest al vrij snel na het bezoek van Wim en Corrie zelf op reis voor twee maanden. Ik heb daardoor geen gelegenheid gehad navraag te doen hoe het verder is gegaan met de mensen die gebed ontvangen hebben. Waar ik wel overduidelijk bewijs van heb zijn de gevallen die zich in onze eigen gemeente voor gedaan hebben. 

Bij een jongetje van 9 jaar die met zijn ouders in onze gemeente komt, was na onderzoek op zijn 4e  levensjaar vastgesteld dat hij doof was aan een oor. Er is in een dienst door Wim met hem gebeden en ogenschijnlijk was er niets gebeurd. In een tweede dienst is hij weer voor gebed gekomen. Na enkele minuten, toen hij weer op zijn stoel was gaan zitten was zijn oor ineens opengegaan en kon hij er perfect mee horen. Ik heb deze familie in de loop van de afgelopen maanden verschillende keren gevraagd of het oor nog goed was en het blijkt dat zijn oor volledig gezond is.

Een jongetje van 3 jaar uit onze gemeente stond op de wachtlijst voor een operatie aan zijn oor. Hij had steeds last van ontstekingen en er was door de kinderarts vastgesteld dat zijn oor bijna niet functioneerde. Na het gebed zijn zijn ouders enkele dagen later bij de dokter geweest en zijn oor was volledig gezond. De operatie was niet meer nodig.

Een van onze medewerkers leed al verschillende jaren aan allergie.  Volgens de KNO arts moesten er poliepen uit zijn neus verwijderd worden die steeds opzetten als hij allergisch werd. Na het gebed bleek dat de operatie niet meer nodig was en zijn allergie is verdwenen.

Hier volgen de belangrijkste punten die er voor mij uitsprongen.

1) Enorme krachtige evangelisatie als mensen tijdens het gebed zichtbaar gemaakt wordt dat hun benen en armen van dezelfde lengte worden en pijnen spontaan verdwijnen.
2) Een nadruk op het aanwakkeren van de geestesgaven en het verantwoordelijke gebruik van deze gave door de gemeente.
3) Een aantal door medisch onderzoek en persoonlijke observatie bewezen genezingen.
4) Altijd de mensen vertellen dat deze kracht niet van onszelf is maar van God.
5) Oprechtheid en eerlijkheid bij het vast stellen of er al of niet een bovennatuurlijke genezing is geweest. Geen sensatiebelustheid.
6) Evenwichtigheid in de benadering van geestelijke thema’s.
7) Heerlijke gesprekken en gezelligheid.